Kraagbeer

De kraagbeer, ook bekend als de lippenbeer of honingbeer (Melursus ursinus), is een unieke berensoort afkomstig uit Zuid-Azië. Hij is vooral te vinden in India, Nepal, Bhutan en Sri Lanka. De kraagbeer onderscheidt zich van andere beren door zijn opvallende uiterlijk en specifieke leefgewoonten.

Kenmerken

• Uiterlijk: De kraagbeer heeft een lange, ruige zwarte vacht en een witte of gele V-vormige markering op zijn borst, die lijkt op een kraag, vandaar de naam. Hij heeft een lange snuit en grote lippen, die hij gebruikt om voedsel op te zuigen.
• Grootte: Volwassen kraagberen wegen meestal tussen de 55 en 140 kilogram en hebben een lichaamslengte van ongeveer 150 tot 180 centimeter. Mannetjes zijn over het algemeen groter dan vrouwtjes.
• Klauwen: Hun lange, sikkelvormige klauwen zijn bijzonder geschikt voor graven.

Gedrag en Voeding

Kraagberen zijn voornamelijk nachtdieren en hebben een voorkeur voor eenzaamheid, hoewel moederberen vaak met hun jongen reizen. Ze voeden zich voornamelijk met termieten, mieren, fruit en honing. Om insecten te vangen, maken ze gebruik van hun krachtige klauwen om termietenheuvels open te breken en zuigen ze de insecten op met hun sterke lippen en tong.

Leefgebied

Ze geven de voorkeur aan tropische bossen, graslanden en struikgebieden. Kraagberen zijn goed aangepast aan warmere klimaten en hebben een sterk territoriumgevoel.

Voortplanting

Kraagberen paren meestal tijdens de lente- en zomermaanden. De draagtijd duurt ongeveer 6-7 maanden, waarna een vrouwtje 1 tot 3 welpen krijgt. Jonge beren blijven bij hun moeder tot ze ongeveer 2 jaar oud zijn.

Relatie met mensen

De kraagbeer heeft een complexe relatie met mensen. Historisch werden ze in sommige regio's als "dansberen" gebruikt voor vermaak. Hoewel deze praktijk sterk is afgenomen, wordt de soort nog steeds bedreigd door habitatverlies en conflicten met mensen.

De kraagbeer speelt een belangrijke rol in het ecosysteem door verspreiding van zaden en controle van insectenpopulaties. Helaas wordt hij door habitatvernietiging en stroperij als kwetsbaar beschouwd op de Rode Lijst van de IUCN.

4o