Het dwergnijlpaard (wetenschappelijke naam: Choeropsis liberiensis of Hexaprotodon liberiensis) is een fascinerend en zeldzaam zoogdier dat nauw verwant is aan het gewone nijlpaard. Ondanks hun verwantschap zijn er grote verschillen in uiterlijk, gedrag en leefgebied. Hier zijn de belangrijkste kenmerken van het dwergnijlpaard:
Uiterlijk
- Het dwergnijlpaard is aanzienlijk kleiner dan het gewone nijlpaard. Een volwassen exemplaar weegt tussen de 180 en 275 kilogram, terwijl een gewoon nijlpaard wel tot 3.500 kilogram kan wegen.
- Ze hebben een compacte, cilindervormige lichaamsbouw met korte poten en een relatief kleine kop.
- Hun huid is donkerbruin tot zwart met een glanzend uiterlijk, die hen helpt vocht vast te houden en uitdroging te voorkomen.
- Net als gewone nijlpaarden hebben ze zweetklieren die een olieachtige, roodachtige stof afscheiden die de huid beschermt tegen uitdroging en infecties.
Gedrag
- Dwergnijlpaarden zijn overwegend solitaire dieren. Ze leven meestal alleen of in paren, in tegenstelling tot gewone nijlpaarden die vaak in grote groepen samenkomen.
- Ze zijn vooral schemer- en nachtactief, wat betekent dat ze het grootste deel van hun tijd 's nachts besteden aan voedsel zoeken.
- Ze zijn minder afhankelijk van water dan gewone nijlpaarden. Hoewel ze nog steeds regelmatig water nodig hebben om hun huid vochtig te houden, brengen ze veel tijd door op het land.
Voeding
- Het dieet van het dwergnijlpaard bestaat voornamelijk uit bladeren, gras, fruit en andere plantaardige materialen. Ze grazen vaak op het land en gebruiken hun sterke kaken om door dicht struikgewas te komen.
Habitat
- Het dwergnijlpaard komt voor in de regenwouden en moerassige gebieden van West-Afrika, met name in landen als Liberia, Sierra Leone, Ivoorkust en Guinee.
- Hun leefomgeving bestaat uit dichte, beboste gebieden met nabijgelegen waterbronnen zoals rivieren en moerassen.
Voortplanting
- De draagtijd van een dwergnijlpaard is ongeveer zes tot zeven maanden, waarna meestal één jong wordt geboren.
- Bij de geboorte weegt een kalf ongeveer 4,5 tot 6 kilogram.
- Het jong blijft dicht bij de moeder, die het beschermt en voedt totdat het oud genoeg is om zelfstandig te overleven.
Bedreigingen en status
- Het dwergnijlpaard wordt beschouwd als een bedreigde diersoort volgens de Rode Lijst van de IUCN.
- De grootste bedreigingen zijn verlies van leefgebied door ontbossing, stroperij en conflicten met de mens.
- Hoewel beschermingsprogramma's actief zijn, blijft het behoud van deze soort een grote uitdaging vanwege hun schuwe aard en de beperkte kennis over hun populatie in het wild.
Het dwergnijlpaard is een bijzonder en mysterieus dier dat een unieke rol speelt in zijn ecosysteem. Zijn zeldzaamheid en stille bestaan maken hem een symbool van de bedreigde biodiversiteit in de regenwouden van West-Afrika.